Human2 is een platform voor wie wil nadenken over de contouren van een hedendaags humanisme.
Wij vertrekken vanuit één centrale overtuiging: een samenleving bestaat niet uit individuen, maar uit mensen die met elkaar communiceren. Niet de mens, maar de communicatie tussen mensen is het weefsel van onze samenleving.
Daarom wil Human2 de communicatie herontwerpen. Wij willen communiceren over het communiceren – omdat in de communicatie de kiem ligt van de wereld die we willen.
Op Human2 verbinden we wetenschap, technologie, filosofie, actualiteit en praktijk. We becommentariëren maatschappelijke ontwikkelingen vanuit een relationele en humanistische invalshoek. We onderzoeken hoe communicatie over communicatie kan bijdragen aan een meer rechtvaardige, bewuste en veerkrachtige samenleving. Daarbij zoeken we ook naar nieuwe theoretische inzichten en praktische toepassingen die dit proces kunnen ondersteunen.
Welkom bij Human2 – waar de samenleving opnieuw begint in het gesprek over het gesprek.
De onderzoeksvraag die ik hier wil behandelen is deze: zou het kunnen dat er, ondanks de expliciete ontkenning van Israël, toch sprake is van een genocide in opbouw – niet door bewuste intentie, maar als gevolg van artificiële intelligentie die de oorlogsvoering structureel vormgeeft?
Terwijl weervrouw Jill Peeters waarschuwt dat we pas actie zullen ondernemen als het Zoniënwoud in vlammen opgaat, noemt Jean-Marie Dedecker de klimaatopwarming “fantastisch” — want dan kunnen er palmbomen op de dijk van Middelkerke groeien. Wat zegt dit over de manier waarop we communiceren over onze toekomst? Dit essay onderzoekt hoe sociale systemen omgaan met informatie en waarom morele reflectie — tweede orde communicatie — van levensbelang is om als samenleving te kunnen overleven.
Deze tragedie, over de crashes van twee nieuwe Boeings 737 MAX 8, vertelt iets fundamenteels over de diepere aard van systemen: wanneer systemen — menselijk of niet-menselijk — zich enkel nog op zichzelf terugplooien, zonder zich nog af te stemmen op de werkelijkheid, groeit de kans op een catastrofe. Systemen die alleen nog naar zichzelf verwijzen verliezen hun vermogen om bij te sturen. Het resultaat is géén evolutie, maar ontsporing. Géén controle, maar instorting.
_Merz, Israël en de scheppende ethiek van politieke taal
_Een ethisch-systeemtheoretisch pleidooi voor adaptieve veiligheid
Op Human2.be verkennen we een humanisme dat de mens niet los ziet van zijn relaties, zijn omgeving en zijn tijd. Geen universele zekerheden, maar adaptieve waarden die zich vormen aan de grens tussen orde en verandering. Hier staat resonantie centraal: de afstemming tussen mens, medemens en werkelijkheid. We onderzoeken hoe vrijheid pas betekenis krijgt binnen verbondenheid, hoe ethiek ontstaat uit interactie, en hoe systemen kunnen transformeren door zelfinzicht. Human2 is een denkplaats voor wie voelt dat de oude antwoorden niet volstaan, en de nieuwe nog vorm moeten krijgen.